T. C.
Y A R G I T A Y
9. C E Z A D A İ R E S İ

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L Â M I

Esas No : 2021/6648
Ka­rar No : 2023/1
Teb­liğ­na­me No : 14 – 2015/254043

İN­CE­LE­NEN KA­RA­RIN
MAH­KE­ME­Sİ : Kah­ra­man­ma­raş 1. Ağır Ceza Mah­ke­me­si
TA­Rİ­Hİ : 21.05.2015
SA­YI­SI : 2014/17 E., 2015/201 K.
KA­TI­LAN :
MAĞ­DUR :
SA­NIK :
SUÇ : Re­şit ol­ma­yan­la cin­sel iliş­ki
SUÇ TA­Rİ­Hİ : 2012 ara­lık ayı
HÜ­KÜM : Mah­kû­mi­yet
TEM­YİZ EDEN­LER : Sa­nık mü­da­fii, ka­tı­lan mağ­du­re ve­ki­li
TEB­LİĞ­NA­ME GÖ­RÜ­ŞÜ : Boz­ma

Sa­nık hak­kın­da ku­ru­lan hük­mün; ka­rar ta­ri­hi iti­ba­rıy­la 6723 sa­yı­lı Ka­nun’un 33 üncü mad­de­siy­le de­ği­şik 5320 sa­yı­lı Ka­nun’un 8 inci mad­de­si ge­re­ği yü­rür­lük­te bu­lu­nan 1412 sa­yı­lı Ceza Mu­ha­ke­me­le­ri Usu­lü Ka­nu­nu’nun (1412 sa­yı­lı Ka­nun) 305 inci mad­de­si ge­re­ği tem­yiz edi­le­bi­lir ol­du­ğu, ka­rar ta­ri­hin­de yü­rür­lük­te bu­lu­nan 5271 sa­yı­lı Ceza Mu­ha­ke­me­si Ka­nu­nu’nun (5271 sa­yı­lı Ka­nun) 260 ıncı mad­de­si­nin bi­rin­ci fık­ra­sı ge­re­ği tem­yiz eden­le­rin hük­mü tem­yi­ze hak ve yet­ki­le­ri­nin bu­lun­du­ğu, 1412 sa­yı­lı Ka­nun’un 310 uncu mad­de­si ge­re­ği tem­yiz is­tek­le­ri­nin sü­re­sin­de ol­du­ğu, aynı Ka­nun’un 317 nci mad­de­si ge­re­ği tem­yiz is­tek­le­ri­nin red­di­ni ge­rek­ti­rir bir du­ru­mun bu­lun­ma­dı­ğı ya­pı­lan in­ce­le­me ne­ti­ce­sin­de tes­pit edil­mek­le, ge­re­ği dü­şü­nül­dü:

I. HU­KU­KΠSÜ­REÇ
1. Sa­nık hak­kın­da Kah­ra­man­ma­raş Cum­hu­ri­yet Baş­sav­cı­lı­ğın­ca 27.12.2013 ta­rih­li, 2013/398 nu­ma­ra­lı id­di­ana­me ile ni­te­lik­li cin­sel is­tis­mar su­çun­dan ce­za­lan­dı­rıl­ma­sı için dava açıl­mış­tır.

2. Kah­ra­man­ma­raş 1. Ağır Ceza Mah­ke­me­si­nin, 21.05.2015 ta­rih­li ve 2014/17 Esas, 2015/201Ka­rar sa­yı­lı ka­ra­rı ile sa­nık hak­kın­da re­şit ol­ma­yan­la cin­sel iliş­ki su­çun­dan 5237 sa­yı­lı Türk Ceza Ka­nu­nu’nun (5237 sa­yı­lı Ka­nun) 104 ve 53 üncü mad­de­le­ri­nin bi­rin­ci fık­ra­la­rı uya­rın­ca ha­pis ce­za­sı ile ce­za­lan­dı­rıl­ma­sı­na ve hak yok­sun­luk­la­rı­na ka­rar ve­ril­miş­tir.

II. TEM­YİZ SE­BEP­LE­Rİ
1. Sa­nık mü­da­fi­inin tem­yiz is­te­ği şi­ka­ye­tin sü­re­sin­de ol­ma­ma­sı ne­de­niy­le düş­me ka­ra­rı ve­ril­me­si, aksi hal­de ce­za­nın alt sı­nır­dan tak­dir edil­me­si ve 5237 sa­yı­lı Ka­nun’un 62 nci mad­de­si­nin bi­rin­ci fık­ra­sı uya­rın­ca ce­za­dan in­di­rim ya­pıl­ma­sı­na iliş­kin­dir.

2. Ka­tı­lan mağ­du­re ve­ki­li­nin tem­yiz is­te­ği de­lil­le­rin tak­di­rin­de hata edil­di­ği­ne, suç vas­fı­nın doğ­ru ta­yin edil­me­di­ği­ne ve ceza ve­ri­lir­ken teş­di­din ek­sik uy­gu­lan­dı­ğı­na iliş­kin­dir.

III. OLAY VE OL­GU­LAR
Ka­rın ağ­rı­sı şi­ka­ye­tiy­le git­ti­ği has­ta­ne­de ge­be­li­ği tes­pit edi­len mağ­du­re­nin, sa­nı­ğın ce­bir kul­lan­mak su­re­tiy­le is­tis­mar­da bu­lun­du­ğu­nu id­dia et­ti­ği, sa­nı­ğın suç­la­ma­la­rı red­det­ti­ği, her ne ka­dar ço­cu­ğun ni­te­lik­li cin­sel is­tis­ma­rı su­çun­dan dava açıl­mış ise de; mah­ke­me­ce DNA ra­po­ru­na göre be­be­ğin ba­ba­sı­nın sa­nık ola­rak tes­pit edil­me­si, mağ­du­run sa­nık ile duy­gu­sal iliş­ki­si­nin ol­ma­sı ve sa­nı­ğın evi­ne rıza ile git­me­si, ge­be­lik tes­pit edi­le­ne ka­dar şi­ka­yet­te bu­lun­ma­ma­sı ge­rek­çe­le­riy­le rı­za­nın var­lı­ğı ka­bul edi­le­rek re­şit ol­ma­yan­la cin­sel iliş­ki su­çun­dan mah­ku­mi­yet ka­ra­rı ve­ril­di­ği an­la­şıl­mış­tır.

IV. GE­REK­ÇE
Ey­le­min cin­sel is­tis­mar su­çu­nu oluş­tur­ma­dı­ğı hu­su­sun­da mah­ke­me­nin ge­rek­çe­sin­de gös­ter­di­ği se­bep­ler­le her­han­gi bir isa­bet­siz­lik gö­rül­me­miş­tir. Sa­nık hak­kın­da ku­ru­lan hü­küm, 5237 sa­yı­lı Ka­nun’un 104 üncü mad­de­si­nin bi­rin­ci fık­ra­sın­da dü­zen­le­nen re­şit ol­ma­yan­la cin­sel iliş­ki su­çu­nun so­ruş­tur­ma ve ko­vuş­tur­ma­sı­nın şi­ka­ye­te tabi ol­ma­sı ve olu­şa uy­gun ka­bu­le göre sa­nık­la 2012 yılı Ara­lık ayın­da rı­za­en cin­sel iliş­ki­ye gi­ren mağ­du­re­nin 19.06.2013 ta­ri­hin­de şi­ka­yet­te bu­lun­ma­sı kar­şı­sın­da, suç ta­ri­hi­nin net ola­rak tes­pit edi­le­me­me­si ve şüp­he­den sa­nık ya­rar­la­nır il­ke­si dik­ka­te alın­dı­ğın­da 5237 sa­yı­lı Ka­nun’un 73 üncü mad­de­si­nin bi­rin­ci fık­ra­sın­da dü­zen­le­nen 6 ay­lık şi­ka­yet sü­re­si­nin geç­ti­ği ka­bul edi­le­rek sa­nık hak­kın­da açı­lan kamu da­va­sı­nın şi­ka­ye­tin ka­nu­ni sü­re­sin­de ya­pıl­ma­ma­sı ne­de­niy­le düş­me­si­ne ka­rar ve­ril­me­me­si ne­de­niy­le hu­ku­ka ay­kı­rı bu­lun­muş­tur.

V. KA­RAR
Ge­rek­çe bö­lü­mün­de açık­la­nan ne­den­le boz­ma se­be­bi­ne göre di­ğer tem­yiz ta­lep­le­ri in­ce­le­me­ye tabi tu­tul­ma­mış­tır. Kah­ra­man­ma­raş 1. Ağır Ceza Mah­ke­me­si­nin, 21.05.2015 ta­rih­li ve 2014/17 Esas, 2015/201 Ka­rar sa­yı­lı ka­ra­rı­na yö­ne­lik ka­tı­lan mağ­du­re ve­ki­li­nin tem­yiz is­tek­le­ri ye­rin­de gö­rül­me­miş, sa­nık mü­da­fi­inin ise tem­yiz se­bep­le­ri­nin ka­bu­lü ile hük­mün, 1412 sa­yı­lı Ka­nun’un 321 inci mad­de­si ge­re­ği, Teb­liğ­na­me’ye uy­gun ola­rak, oy bir­li­ğiy­le BO­ZUL­MA­SI­NA, Boz­ma se­be­bi­ne göre di­ğer tem­yiz se­bep­le­ri­nin in­ce­len­me­si­ne yer ol­ma­dı­ğı­na, dava dos­ya­sı­nın,
Mah­ke­me­si­ne gön­de­ril­mek üze­re Yar­gı­tay Cum­hu­ri­yet Baş­sav­cı­lı­ğı­na TEV­Dİ­İNE,  09.01.2023 ta­ri­hin­de ka­rar ve­ril­di.